Monday, February 23, 2009

paalam

January 23, 2009 she leaves… its a heart breaking afternoon. Siguro yung iba matatawa, aso lang pala eh… hindi big deal. Pero hindi ganun kadaling kalimutan si bantay.

January 1, 2003 namin inampon si Jerry. Siya ang pinaka pangit na tuta sa lahat ng tuta ng kapit bahay namin. Puting balahibo… payat, walang balahibo ang buntot.. in short, pangit. Pero siya ang pinaka masayang nangyari sa araw na yon. Dahil hindi siya gusto ng kapitbahay namin, pinamigay samin.. un din ang isang dahilan kung bakit espesyal siya, because she was unappreciated when he stepped foot in the world. We named him Jerry kasi kasagsagan ng meteor garden yun kaya memorable, kasi birthday ni jerry yan un…isa sa mga f4… OO, FAN AKO NG F4 “DATI”.(period!)

And to make it short, she was the only alive child of her mother when she was 5 months old. Natutuwa naman ako na iba palang magalaga ang nagampon kay jerry. (eherm, eheheh)… siya lang ang nagsurvive… pero ngaun hindi siya nakasurvive sa sakit nya….

Akala namin nagdadalang - aso si jerry… ang laki ng tiyan nya.. parang puputok sa laki… sabi pa namin, ilan kaya ang laman nyan? sabik na sabik sa araw ng kanyang panganganak… mga 4:00pm ng hapon nakita nalang namin siyang naninigas na at wala ng kibo. Patay na si jerry. Ang unang bagay na naisip ko.. ung mga anak nya sa loob… kaya nag panic na kami. Kung tatawag ng veterinario baka hindi na abutan na buhay, eh kung kami nalang kaya? hmmmm…. it takes alot of courage so, we called the clinic for animals… sakto! busy ang phone. damn! tayo nalang nga… pagkatapos ng seremonyas, gloves, goggles, face mask and scalpel…. binuhat namin ang malamig na bangkay sa lupa para lahat ng dugo wala sa garahe….

Pagkabutas sa tiyan nya, ayun ang daming tubig na lumabas… ei! bakit puro tubig lang, walang tuta sa loob? amps…. may sakit pala si jerry. Ininspeksyon pa namin ang loob ng katawan ni jerry… walang bulate, malinis… mainit pa.Pero nakita namin ang problema…. puro tumor na ang liver nya… malalaking bukol. 6-7 bukol sa atay….

“tama na. ilibing na natin” Ive seen a look in dog’s eyes, a quickly vanishing look of amazed contempt and I am convinced that basically dogs think humans are nuts. And ill say goodbye and we love you… may you rest in eternal paradise with God.


-The great pleasure of a dog is that you may make a fool of yourself with him and not only will he not scold you, but he will make a fool of himself too.

No comments: